Terugblik afscheid Ichthuskerk

En toen was het zover: Douwe deed voor een laatste keer na een kerkdienst de deuren op slot. Afgelopen zondag 30 mei hebben we afscheid genomen van de Ichthuskerk. In de dienst lazen we Psalm 90, waar tijd en eeuwigheid met elkaar verweven worden. Waarin het tijdelijke werk van onze mensenhanden wordt opgenomen in het grote werk van God, dat de eeuwen omspant. Ook al sluiten we het werk in de Ichthuskerk af, het is niet voor niets geweest. We nemen het mee en trekken verder, voetje voor voet. Als symbool daarvan droegen we de Paaskaars, doopschaal, kanselbijbel, een wit steentje en het avondmaalsstel mee naar de Haghakerk.


In de kerk stond ook een liturgisch bloemstuk, gemaakt door Clara en Wietske. Bovenaan zien we de Ichthus in het symbool van de vis. De neus van de vis wijst richting de Haghakerk. De rode rozen tonen de zwemmende beweging van de vis en de witte bloemen het water. Zo zwemt de vis verder, net als onze gemeenschap verder trekt richting de Haghakerk. Het bloemstuk werd als dank voor hun jarenlange inzet aan Douwe en Nannie gegeven. 


Want niet alleen van de kerk namen we afscheid, ook van ons kostersechtpaar Douwe en Nannie Buwalda hebben we afscheid genomen. Zij hebben zich twintig jaar lang met hart en ziel ingezet voor de kerk: zowel het gebouw, als de gemeenschap. Zoals Rina zei: het onkruid kreeg geen kans om op het pad tussen hun huis en de Ichthuskerk te groeien, zo vaak gingen ze erheen om even een klusje te doen. Op de achtergrond aanwezig, maar zo belangrijk voor de kerk. En altijd bereid om even mee te denken. Dank jullie wel!

De website van de Gereformeerde Kerken schreef hier een artikel over het afscheid. Eerder verscheen al deze tekst over het ontstaan van de Ichthuskerk.